Armands kamer.

'Hey, ik hoorde de muziek al.' Ze lachtte. 'Leuke kamer, trouwens, het past wel bij je!' Ze was heel vrolijk en had het gevoel dat niets dat meer kon verpesten. Ze liep naar de posters boven zijn bed en bestudeerde ze.

Armand grijnsde 'Ik zei het toch dat je het al zou horen'. 'Dankje' zei hij met een glimlach. Inmiddels was hij uitgehijgd en stond hij recht. 'Dus.. naja welkom.. kies maar een liedje' zei hij terwijl hij naar de stereo instalatie wees.

'Oke.. Even kijken, hoor.' Ze liep naar de stereo en zocht een nummer uit. Ze drukte op de play-knop. Ze glimlachte en ging aan de kant staan. Ze wees naar het midden van de kamer en zei met een lach op haar gezicht: 'It's all yours.' Ze vond het leuk dat hij alleen voor haar ging dansen, ze was ook erg benieuwd naar hoe hij zou dansen. Ze had een beetje een snel nummer gekozen, en hoopte dat het een beetje goede muziek voor hem was.

Armand knikte en luisterde even. Hij kendde het nummer, natuurlijk kende hij het, het stond op zijn cd. Hij startte met wat popping en ging toen na een seconde of 20 over op hip hop en tenslotte eindigde hij met een salto achteruit, en ja dat deed hij best vaak want hij vond het leuk dat hij dat kon. Met zijn handen steunend op zijn knieën stond hij licht hijgend voor haar. 'Oke dan.. ik hoop dat dit goed genoeg is om een keer een foto van je te zien' mompelde hij plagend.

Taylor stond versteld van wat Armand allemaal kon, hij deed snelle bewegingen, en het was strak, maar ook losjes. Hij deed zelfs een achteruit salto! Terwijl hij aan het dansen was, keek ze naar zijn gezicht. Het viel haar op dat hij heel geconcentreerd keek. Toen hij klaar was, en de muziek stopte, klapte ze in haar handen. 'Wow, je bent echt goed, joh! Je moet er echt iets mee doen.' Ze voelde zich nu een beetje geintimideerd door hem, hij moest nu nog bij haar gaan kijken, en zij was echt niet zo goed in poseren als hij was in dansen! 'Ja, tuurlijk! Ik denk dat je mijn foto's nu echt heel stom vind, jij bent veel beter.'

Armand lachtte even 'Dankje, maar dansen is iets heel anders als model zijn. Dan letten ze de hele tijd op knappe gezichten, mooie poses en met dansen gaat het om de bewegingen en niet hoe je er uit ziet' zei hij met een knipoog. Hij voelde zich zweterig en trok zijn kast even open om een schoon shirt te pakken. Het was een simpel wit shirt en met zijn rug naar haar toe wisselde hij snel van shirt. 'Nou, ik ben benieuwd' zei hij met een grijns en hij keek haar verwachtingsvol aan.

Toen Armand zich omkeerde en zijn T-shirt uittrok, kon Taylor het niet helpen om op haar lip te bijten. Stamelend zei ze: 'Ja, dat eh... ja, dat klopt.' Ze herpakte zich. 'Nou, aankomende zaterdag heb ik een commercial die we gaan opnemen, dan kun je misschien wel komen kijken? Maar verwacht er serieus niet te veel van, want zo goed ben ik nou ook weer niet, het is gewoon een bijbaantje. Ik moet trouwens nog mijn tekst leren...'

'Oh, tuurlijk kom ik kijken, lijkt me leuk' zei hij met een glimlach. 'Anders help ik je wel met je tekst leren' zei hij met een grijns. 'Wat is het eigenlijk voor een commercial?' vroeg hij zacht.

'Oh, nou eigenlijk graag.' Ze lachte. 'Ik vind het zo stom om teksten te leren, ik ben echt een kneus met onthouden. Het is een commercial voor deodorant. Ken jij het merk Axe?' Vroeg ze. Ze keek hem aan en glimlachte. Ze kon het niet helpen, ze was zó vrolijk!

Hij lachtte even 'Tuurlijk ken ik dat.. maar dat is toch een mannenmerk?' vroeg hij even verbaasd.

'Ja.. Maar het is zegmaar zo dat een man heel erg stink als hij geen deodorant gebruikt, en dat alle vrouwen dan voor hem weglopen, dat ben ik dan, en als hij Axe gebruikt, ga ik wel op hem af.' Ze bloosde, ze vond het raar om met hem zometeen hiermee te oefenen. 'Maarre, met het oefenen voor de tekst hoef je niets te doen, hoor, dan oefen ik alleen wat ik moet zeggen en niet wat ik moet doen.' zei ze snel. Ze wilde niet dat hij de verkeerde indruk kreeg.

'Dan hoop ik maar dat die man een beetje knap is' zei hij plagend en hij keek haar plagend aan. 'Hmm, ik denk niet dat er heel veel tekst is, maar ik help je wel met het uit je hoofd leren ervan oke?' vroeg hij met een knipoog.

Ze lachte en bloosde. 'Nou, ik heb hem nog niet gezien, maar hij zal wel meevallen denk ik, hij is een echt model. Zal ik anders de tekst gaan halen?' vroeg ze, en ze maakte al aanstalte om naar de deur te lopen.

Hij lachtte even 'Doe dat maar' zei hij rustig en hij knikte. Hij wees nonchalant richting de deur.

Snel liep Taylor naar haar kamer, zocht haar script en snelde weer terug naar zijn kamer. Ze overhandigde hem het script, wat eigenlijk helemaal niet zoveel leerwerk was, en glimlachte. 'Nou, dit is het dus. Jij speelt zegmaar die man en ik de vrouw.'

Hij keek naar het script wat hij in zijn handen gedrukt kreeg en begon te lezen. 'Hmm, nou ik zou zeggen wat weet je er allemaal al van want je hebt het vast wel een keer doorgelezen' zei hij terwijl hij stopte met lezen en haar aankeek.

Met haar benen over elkaar heen en haar handen langs haar zij stond ze een beetje ongemakkelijk. Ze rechtte haar rug. 'Nou, het eerste deel ken ik nog niet zo goed, maar de laatste paar scènes al wel wat beter. Zullen we anders scène 1 oefenen?' Ze loog een beetje over dat ze het laatste deel wat beter kende, maar ze wilde niet dat ze die intieme scènes zouden moeten oefenen. Ook al was het nep, dat zou echt niet kunnen.

Armand knikte en pakte het script vast en las even snel. 'Nou, ik zal dan wel aanbellen' zei hij en hij stond op. Hij liep z'n kamer uit en deed de deur dicht. Hij klopte op de deur en wachtte, met het script in zijn handen.

Toen hij de deur uit was glimlachte ze, streek nog snel even haar shirtje glad en concentreerde zich op haar personage. Ze deed de deur open en trok meteen een vies gezicht. Ze deed een stap naar achteren. 'Gatver, wat kom jij nou weer doen? Heb je jezelf wel eens geroken?' Ze maakte er verwende gebaren bij en voelde zich helemaal in haar rol.

'Maar liefste, ik wil je deze bos Rozen geven' antwoordde hij met een geschrokken gezicht 'Als teken dat ik zoveel van je hou' zei hij met een licht opgetrokken mondhoek als teken dat hij het leuk vond. Hij boog wat naar voren met de 'bos rozen' aanreikend.

Ze vond het leuk dat Armand ook goed meedeed, dan was het niet zo raar. Ze griste de rozen uit zijn hand en zei: 'Nou...' ze dacht na, maar kon niet op de zin komen. Ze keek hem verwachtingsvol aan.

'Ze stinken helemaal naar jouw vieze geur en dan smijt je de bos rozen in mijn gezicht' zzei hij met een grijns 'En dan gooi je de deur dicht' vervolgde hij.

Heel even bewogen haar mondhoeken omhoog, maar daarna herhaalde ze 'Ze stinken helemaal naar jou vieze geur!' Ze deed alsof ze wat naar hem toe gooide, sapte naar achteren en smeet de deur dicht. Toen deed ze lachend de deur weer open en zei 'Sorry!'

Armand liep weg bij de deur en kwam toen weer terug 'Geeft niet' zei hij met een grijns 'Oke dat ging goed.. en nu?' vroeg hij. 'Welk stuk wil je nu doen?'.

'Ehm, de scène van dat ik met mijn vriendinnen aan het praten ben over de man. Ik begin wel, oke?' Ze stapte naar achteren en liep een beetje naar het midden van de kamer, zodat hij weer binnen kon komen. In deze scène moest ze doen alsof ze nog blij was met de man, maar ze moest doen alsof ze merkte dat zijn geur toch vervelend was. Iedere vriendin had een vriendje bij zich, maar zij was als enigste allen. Ze sloot even haar ogen en begon toen. 'Hoi iedereen! Hoe is het? Oh, wat leuk Esmé, heb jij ook met iemand nu?' Ze dacht dat ze de zin fout had gezegd, maar lette er niet te veel op.