Het tuinhuisje

Jayden lachte en keek naar hem. 'Nee dat is waar... gelukkig ben jij er om me uit de lucht te halen he' zei ze grijnzend. 'Ja puckie je bent geweldig' zei ze lachend

Hij grijnsde trots. 'Wacht maar Rosie, als ik je nog een keer ga redden zal het niet eens in je opkomen me 'puckie' te noemen. Hij liep naar haar toe, met zijn borstkas naar voren. Hijtrommelde op zijn borstkas.

Jayden grijnsde 'Hmm dan moet je me wel van een enorm levensbedreigend iets redden als je dat wil laten gebeuren' zei ze plagend. Ze keek naar zijn tarzan actie en lachtte even. 'Je moet alleen nog even een Jane hebben jij, of ga je me dan niet meer redden als je een liefje hebt' zei ze grijnzend en ze keek hem plagend aan.

'Een Jane of niet, jij blijft altijd mijn gorilla maat.' Zei hij plagend. 'Wacht, wacht maar wacht maar!' Zei hij daarna geheimzinnig en hij trok één wenkbrauw omhoog. 'Je onderschat me.' Zei hij met een grijns.

'Dat is fijn om te horen puckie' zei ze grijnzend.' Ik vind je gewoon een opschepper en dat weet je, dus ik zie wel of ik je onderschat' zei ze lachend. Ze wist niet hoelang het nog zou duren voordat er weer iets zou gaan gebeuren op deze door mensen verdoemde plek en ze hoopte dat hij er dan was, dat hoopte ze echt.

Hij grijnsde. 'Ik ben misschien wel een opschepper, maar dat betekend niet dat het niet waar is.' Zei hij stoer en hij keek haar met een flirterige blik aan. 'Op het moment suprême zul je schreeuwen om mijn hulp, dat weet ik zeker.' Zei hij zelfverzekerd en hij stak plagend zijn tong uit.

'Je bent wel een lieve opschepper hoor' zei ze glimlachend en ze keek hem recht aan. Ze zette een stap naar voren en sloeg toen haar armen om hem heen 'Je bent m'n beste maatje puckie' zei ze blij.

Dit waren van die zeer zeldzame momenten dat er zowaar een lichte blos op zijn wangen verscheen. 'Ja, eh, dankje.' Stamelde hij. Hij hernam zich snel. 'Jij bent ook mijn beste maatje, Rosie.' Zei hij met een glimlach.

Jayden glimlachte en liet hem nog niet los. Ze liet hem wel plotseling los toen ze een bekende stem achter zich hoorde. Ze draaide zich met een ruk om en wierp een vuile blik op de jongen die zonet spottend hallo had gezegt. 'Hallo kleintjes, verpest ik jullie moment samen? Wat jammer nou' zei hij spottend. Het was Evan, een van de grotere enano's op dit landgoed. Hij liep naar hun beiden toe. 'Jayden liefste, ik dacht dat je wel beter kon kiezen' zei hij hoofdschuddend met een teleurgestelde toon. Jayden keek hem boos aan. Evan liep op Jayden af en sloeg een arm om haar heen 'Meisje, meisje, je moet het me echt zeggen als die kleine je lastig valt hoor' zei hij liefelijk. Jayden bleef staan en kon geen kant op, hulpeloos keek ze Puck aan. 'Jou mag ik niet' mompelde Evan tegen Puck. 'Dit is mijn meisje en je blijft van haar af' zei hij dreigend.

Puck slikte en hij keek omhoog. Evan was zo twintig centimeter groter dan hij was, echt een reus. Hij keek zijdelings naar Jayden. Ken je hem? Zei zijn teleurgestelde, angstige, wanhopige blik. Puck ging Evan normaal echt letterlijk uit de weg, net zoals de meeste van zijn leeftijd. Evan was een jaar of 25 en groot en sterk. Over 5 jaar zou Evan al 'volwassen' zijn en door vele oude enano werd hij al zo gezien, hij was hun trots. Puck was pas net 15 geworden, hij was nu 17 en nog lang niet zo ver. Dat, maar ook jarenlange opgebouwde wrok zorgde ervoor dat hij al meteen bedacht hoe hij zich hier nou weer uit ging redden.

Evan lachtte 'En nou heb je al niks meer te zeggen?? Lafaard, eerst m'n liefje afpakken en dan zwijgen als t graf. Vecht als een man of geef je over en zwicht' zei hij spottend maar hij liet Jayden los, die enorm blij was en kwam met gebalde vuisten op Puck af. Jayden sloeg haar handen voor haar mond. Hij zou puck helemaal kapot maken dacht ze geschrokken. En ten tweede zou hij denken dat ze wat met evan had en hij haatte hem dus hun vriendschap zou er niet beter op worden. 'Evan, laat hem' zei ze geschrokken. 'Nee lieverd, hij heeft erom gevraagd' antwoordde hij.

Voorzichtig zette hij een stap naar achteren. Hij keek van Evan naar Jayden en hij keek haar gekwetst aan. Ze had nooit verteld dat ze iets met Evan had, nooit! Hij dacht echt dat ze een vriendin was, maar hij had zich pijnlijk vergist. Hij keek naar Evan. Die beer kon hij nooit verslaan. Maar wegrennen en voor altijd de schijtluis zijn? Er werden wel vaak mensen door Evan in elkaar geslagen, maar zolang er ook iets aan Evan te zien zou zijn zou hij wel geaccepteerd worden. Hij moest, voor zijn eigen reputatie. Dus balde hij zijn vuisten en sprong hij, zijn armen gestrekt, bovenop Evan en raakte zijn oog. Zijn eigen ogen kneep hij dicht.

De gekwetste blik van Puck deed pijn, nee hij sneed dwars dor haar ziel. Hij dacht het echt.. Evan die vuile klootzak, hij wilde dat ze zijn vriendin was al een tijdje en ze haatte het. Evan voelde zijn oog kloppen en dik worden. Hij pakte Puck vast en smeet hem van zich af 'Hoe durf je' zei hij boos en hij rende op Puck af om hem aan te vallen. Zijn vuist was wat scheef gericht en kwam nu op Puck z'n arm. Jayden kneep haar ogen dicht, wat kon ze doen.. ze moest toch iets kunnen doen?

Puck voelde dat hij door de lucht vloog en kroop al als een egel in elkaar, toen met een smak op de grond terecht kwam. Hij hield zijn adem in en toen Evan zijn arm raakte greep hij naar zijn arm. Hij beet op zijn lippen en probeerde de pijn te onderdrukken.

Jayden hoorde de misselijkmakende klap en onderdrukte een schreeuw. Ze wilde naar puck toe.. hem zeggen wat er speelde. 'EVAN!!!!' Gilde ze 'Laat hem met rust' zei ze boos en Evan begn te lachen 'Ach meisje toch, ik zou bijna denken dat je echt wat om deze kleine gaf.. helaas behoort je hart aan mij toe en aan niemand anders' zei hij haar en Jayden stampte op de grond. Evan haalde nog een keer uit en sloeg rond zijn maag op hem in 'Ik hoop dat je hier van leert snotjong, afblijven van mijn vriendin' zei hij he kwaardaardig en hij stompte door.

'Auwww!' Riep Puck uit en hij klapte dubbel terwijl hij zijn armen beschermend om zijn hield. 'Kut.' Vloekte hij toen hij zijn inhoud naar boven voelde komen en hij kotste over zijn eigen lichaam heen. Hij ging in elkaar op zijn buik liggen met zijn hoofd ingetrokken, terwijl de kots een misselijk makende geur verspreidde. Uit zijn mond drupte wat bloed door de schade in zijn maag.

Ieder ander meisje had Evan helemaal geweldig gevonden en hem gesteund, maar Jaydens hart brak bij het aanzicht van Puck. Jayden stond als bevroren, starend naar Puck. Ze voelde tranen in zich opwellen maar ze was te trots om ze te laten gaan. Evan voelde even aan zijn oog en gromde 'Kleine rotzak, dit is je verdiende loon' zei hij agressief. Hij stond op en liep naar Jayden toe 'Kijk niet zo verbaasd liefje, deze kleine had nodig wat hij verdiende.. en kom nou maar mee, dan hebben we wat tijd voor onszelf' zei hij met een grijns en hij sloeg zijn armen om haar heen. Jayden keek hulpeloos naar Puck 'Moeten we hem niet eerst naar de ziekenzaal brengen?' vroeg Jayden zacht. Ze kon dit niet aanzien zo. 'Nee hoor hij red zich wel' antwoordde Evan en hij wilde haar meenemen. Jayden bleef staan en Evan tilde haar op. Jayden lag in zijn armen en keek hem raar aan 'We hebben niet eens wat' siste ze 'Ik vind van wel' zei Evan rustig en hij nam haar mee het bos in.

Puck draaide zich kreunend om en keek Jayden na. Het was vreselijk om te zien, Jayden die zo gewillig mee ging met Evan. Dat was duidelijk, in Puck zijn ogen. Ze hadden wat en Jayden liet het gewoon gebeuren. Het erge was dat ze hem zo gezien had. Hij kon haar nooit meer onder ogen komen, die schaamte was te erg. Hij ging op zijn trillende benen staan en met zijn armen tegen zijn buik geklemd strompelde hij terug naar de ingang van de ondergrondse. Ach, hij had in ieder geval schade bij Evan aangericht. Bij zijn vrienden kon hij er wel een mooi verhaal omheen verzinnen.

Later

--
Puck stond op de rand van de balustrade van het tuinhuisje. Hij was nog steeds vastbesloten de salto onder de knie te krijgen en had al veel geoefend. Hij haalde diep adem en zette zich toen af en sprong in de lucht, waarna hij zich klein maakte en een rondje draaide in de lucht. Hij kwam op zijn voeten terecht, maar uit balans en viel achterover in het gras. Hij zuchtte en bleef even in het gras liggen, maar opgeven was geen optie.

Jayden liep rustig naar het tuinhuisje, met een sigaret in haar hand. Ze klom snel de treden van het tuinhuisje op en ging in de hoek zitten. Ze nam nog snel een trekje van haar sigaret en zuchtte toen terwijl ze de rook uitblies. Hmm dit was de plek waar Puck die achteruitsalto wilde proberen, de tijd dat hij, en zij, nog niet veranderd waren. Haar platte schoentjes had ze nu ook vervangen voor hoge hakken en ze droeg veel meer sieraden en ook rookte ze nu. Ze glimlachte even, niet doorhebbend dat Puck beneden in het gras lag.

Puck stond zuchtend weer op en klopte zijn broek af. Hij liep weer terug en klom op opnieuw op de balustrade, niet wetend dat het Jayden was die naar hem keek. Hij had haar in een vluchtige blik niet herkend en besteedde verder geen aandacht aan het meisje, dit was namelijk de enige plek om te oefenen. Hij sprong opnieuw en dit keer lukte het, hij stond stevig in het gras. Met een big smile liep hij terug richting het tuinhuisje.

Jayden keek naar hem, hij had haar niet herkend zag ze aan zijn houding. Ze nam nog een paar trekjes van haar sigaret. Ze zag dat het hem nu was gelukt en glimlachte even. Hij kwam weer terug lopen zag ze 'Dus het is je gelukt Puckie' zei ze met een lichtelijk spottende toon en ze blies rustig de rook uit.

Puck keek even om zich heen en vroeg zich af wie het zei toen hij zijn naam hoorde. Toen viel het meisje hem weer op en hij liep naar haar toe. Toen hij Jayden in haar herkende was hij lichtelijk geschokt, om het zo zacht mogelijk uit te drukken. Stomverbaasd bekeek hij haar van top tot teen. De lieflijke, schattige zachtaardige Jayden was volledig getransformeerd. Ze leek nu meer op een slet. Hij liep naar haar toe en rukte de sigaret uit haar hand, die hij weg gooide. 'Waar ben je mee bezig?' Vroeg hij ontzet.

Jayden lachtte 'Dat zie je toch, ik rook een sigaret, nou dat deed ik totdat jij hem weggooide.. en het was nog wel mijn laatste' zei ze hoofdschuddend. Ze stond op en was nu dus 40 centimeter in plaats van 38 door haar hakken. Ze keek hem met een spottende grijns aan.

Puck was met zijn 42, hij was gegroeid dus inmiddels zelf 43 of 44 centimeter nog steeds groter dan haar. Hij pakte haar vast en schudde haar tegen rlkaar. 'Waar ben je mee bezig?' Siste hij. 'Zoek een boyfriend als je je alleen voelt ofzo, maar kap hiermee.'