Dave's kamer

~ Een poosje later ~



Mila lag in bed naar het plafond te staren. Het was een uur of twaalf en ze kon niet slapen. Ze zuchte, en ging anders liggen met haar hoofd naar de deur. Zou Dave al slapen? Vast wel, hij had een zware dag achter de rug. Zou ze even bij hem moeten gaan kijken? Ze twijfelde, wat had ze daar te zoeken, maar toch wilde ze zeker weten dat alles goed met hem ging. Ze stond voorzichtig op en liep met muizenvoetjes de gang op. Eenmaal bij Dave's deur aangekomen begon ze zich af te vragen waar ze mee bezig was. Ach, ze ging toch gewoon even bij hem kijken, daar was niks ergs aan. Ze opende zijn deur en zag een donker gestalte in het midden van de kamer liggen'Dave?' fluisterde ze 'Ben je nog wakker?' en ze wachtte vol spanning af.

Dave was al lekker in slaap gevallen. Hij sliep als een blok, omdat hij zo moe was door alle nieuwe dingen. Hij sliep met alleen zijn joggingsbroek en had de deken om zich heen geslagen. Het was koud. Hij werd toch wakker toen hij een stem hoorde. Een beetje slaapdronken draaide hij zich om en kneep zijn ogen dicht tegen het licht dat door de kier in zijn gezicht scheen. Hij zag een paar blonde haren en wist dat het Mila was. 'Eh, hoi?' zei hij verbaasd.

Ze voelde zich een beetje betrapt toen ze zag dat Dave nog wakker was. 'Hai..' stamelde ze met een rood hoofd. 'Ik vroeg me af of je nog wakker was en of het goed met je ging.' en ze klemde zich vast aan de deur. ''Maar blijkbaar ben je wakker,en zo te zien gaat het goed met je dus.. tjaa.' ze wist niet meer wat ze moest zeggen. Hij zag er schattig uit omdat zijn haren door de war zaten.

Was ze nou rood? Ze had het vast warm, hoewel... Het was echt koud vannacht. Naja. 'Ja, alles prima. Met jou?' zei hij met een glimlach. Ze was naar hem toegekomen. Hij keek op de klok. Kwart over twaalf. Hij had pas een uur geslapen, maar hij was niet meer moe. Klaarwakker ging hij op zijn matras zitten en klopte met zijn hand naasthem. 'Kom zitten.' zei hij.

'Ja ook prima..' fluisterde ze. 'oh oke, eventjes dan.' en ze liep naar hem toe. Zijn bed was lekker warm en ze deed de deken iets over haar benen heen. 'Zo.' en ze keek hem met een glimlach op haar gezicht aan. 'heb ik je trouwens wakker gemaakt?' merkte ze op.

Dave vouwde zijn handen om zijn knieën heen. 'Ja, maar dat maakt niet uit.' zei hij. 'Kon je niet slapen?' vroeg hij. Haar glimlach werkte aanstekelijk en automatisch krulden zijn mondhoeken omhoog. (HAHA)

'Ehm nee niet echt nee..' zei ze. 'Had je als enano veel vriendinnetjes?' Het was eruit voordat ze er erg in had. Oh had ze haar mond maar gehouden! Ze klapte haar hand voor haar mond. 'Eehm sorry. gewoon nieuwsgierig.' wist ze eruit te brengen.

Oke, vreemde vraag... Dacht hij. Hij lachte om haar reactie. 'Hmm..Nah, nee. Een paar.' zei hij. Hij ging haar niet vertellen over Jayden, hij moest eerst weten of ze te vertrouwen was en hoe de situatie was nadat hij met Jayden had gepraat. 'En jij?' vroeg hij.

Ze keek verbaasd naar hem, 'Hoe kan dat nou? Een paar, Dave ik geloof je niet, daar ben je veel te knap voor! Wees niet zo bescheiden.' Ze dacht na, jaja ze had een paar 'liefdes' gehad, maar of je die moest meetellen onder vriendjes.Ze schaaptte haar keel 'Ach ik heb er zoveel gehad! Eerst had je Mark toen Jesse en toen Lucas, en Stijn, Thomas, Lars..' ze zuchtte eventjes om op adem te komen. 'Eehm nee wacht volgens mij was het eerst Stijn en toen pas Thomas.. en Jesse? Ach ik weet het echt niet meer, maar het zijn er in ieder geval erg veel!' Oke ze had het een beetje overdreven maar dat maakte toch niks uit? Ze wachtte gespannen op zijn reactie.

'Wow, oke...' zei hij. Dan viel het nog wel mee met hem. 'En- eh. Ik veel te knap? ' vroeg hij plagend. Hij glimlachte sexy en ging als een overdreven fotomodel liggen. Hij gaf haar een knipoog. Lekker overdrijven, dacht hij bij zichzelf.

Ze bloosde lichtjes, "Doe normaal haha!' Riep ze toen hij als een model ging liggen. 'Als er een hier een model is ben ik het wel.' Zei ze spottend en ze keek hem verleidelijk aan.

(Geen inspiratie)

Hij lachtte. 'Ja, ja..!' zei hij spottend. Hij keek op de klok en zag dat het al bijna kwart voor een was. 'Hey, zullen we anders morgen naar buiten gaan ? Kunnen we misschien nog even bij de enano's kijken, ik ben best benieuwd hoe het met ze gaat.' zei hij.

'Eehm ja, tuurlijk.' zei ze lichtelijk teleurgesteld, hij wou zeker dat ze weg ging. Maar dat liet ze echt niet gebeuren! 'Weltrusten dan maar.' en ze duwde hem op zijn bed, ging naast hem liggen met haar rug naar hem toe en gooide de deken over hun heen. Ze kon een klein lachje niet binnenhouden en wachtte gespannen zijn reactie af.

Lachend schudde Dave zijn hoofd en liet zichzelf omver duwen. 'Truste.' Zei hij en hij lachtte. Hij voelde haar koude huid tegen zijn warme lichaam. 'Als je de dekens maar niet inpikt!' Zei hij. 'Nee grapje, goodnight Mila.' Zei hij zacht en ging op zijn rug liggen. Heel even spiekte hij nog naar Mila.

Ze luisterde naar zijn ademhaling, het was kalm en constant. 'Welterusten Dave.' fluisterde ze zacht, nauwelijks hoorbaar. Was dit wel een goed idee geweest? Zomaar bij iemand in bed kruipen die ze nauwelijks kende? Ach ze vertrouwde hem wel, wat was hij toch knap, aardig en alles tegelijk! Ze sloot haar ogen en kon nog maar aan een iemand denken. Dave.

Dave sloot zijn ogen, maar lag nog een tijdje wakker. Er lag nu dus gewoon een meisje naast hem. Dave had volgens hem al duizend keer naar het plafond gekeken en weer naar haar. Hij zag haar lichaam rustig op en neer gaan en viel uiteindelijk ook in slaap.

Die nacht sliep Mila als een roos. Ze werd in de ochtend wakker door de eerste zonnestralen die door de dunne gordijntjes kwamen. Ze opende langzaam haar ogen. Na een paar seconde drong het tot haar door dat ze niet in haar eigen bed lag maar in dat van iemand anders. Ze keek recht in het gezicht van Dave, die nog lag te slapen. Zijn arm lag over haar middel heen, ze moest giechelen; wat was er gisteren in hemelsnaam gebeurd?! 'Dave?' fluisterde ze.

Dave werd wakker van Mila die zijn naam fluisterde. Langzaam opende hij zijn ogen en zag dat er tussen hunnhoofden maar en paar centimeter zat. Ook lag zijn hand op haar zij! Hij keek haar aan en verplaatste een beetje beschaamd zijn hand naar zijn hoofd, waarna hij even over zijn gezicht wreef. Hij zuchtte. 'Hey.' Zei hiij schor.

Mila kwam iets overeind en keek Dave aan, 'Hallo.' Ze veegde wat haren uit haar gezicht, waarschijnlijk zag ze er op dit moment niet uit. Daves haar zat door de war, hij was zelfs sexy in de ochtend! 'lekker geslapen?' Ze stond langzaam op en deed haar haar opnieuw in een staart. Ze opende de gordijntjes ietsjes en plofte weer neer op het bed.

'Hmm' was zijn antwoord. Hij was nog niet echt wakker en bleef lekker in bed liggen. 'Zo, en slaapt mijn bed lekker ?' Vroeg hij met een glimlach. Hij wilde dat ze was blijven liggen, zo dicht bij hem.

Ze kwam dichter bij zijn gezicht 'Het slaapt heerlijk.' zei ze zwoel. Ze keek hem aan in zijn mooie ogen. Ze was nu overduidelijk aan het flirten. Ze liet zich achterover vallen en lag nu naast hem, zij aan zij. 'Zeg Dave?' en ze draaide haar hoofd in zijn richting. 'Vind jij eigenlijk iemand leuk?'

Dave glimlachte toen hij de vraag hoorde. Liet hij maar gewoon het spelletje meespelen. 'Ja, er is een meisje die ik echt heel leuk vind.' Zei hij terwijl hij in haar helderblauwe ogen keek. 'Ze is lief, leuk, knap, alles in eens. Enhet mooiste vind ik nog haar mooie blauwe ogen.' Zei hij. Het was nu wel heel duidelijk dat hij over haar aan het praten was.

'Ohja?' Dat klinkt als een heel erg mooi meisje en ze giechelde. ze wist wel dat hij haar bedoelde maar wilde het zeker weten 'En haar naam?' ze wilde haar naam uit zijn mond horen komen. Vol spanning wachtte ze af op zijn antwoordt.

'Dat is ze zeker.' Fluisterde hij in haar oor en hij gaf een kus op haar lippen. 'Mila, ik ben verliefd op je.' Zei hij. Als ze nu zou zeggen dat ze niets voor hem voelde, zou het echt moeilijk worden om nog vrienden te zijn.