De boom

Puck leunde tegen de boom aan. Ja, dé boom. Het klopte volgens zijn moeders beschrijvingen. Het was verboden hier te komen, dat hadden ze hem al duizend keer gezegd, maar dat kon hem niet schelen. Er was niets raars aan. Het was een mooie boom, dat wel en de takken hingen heel bijzonder over elkaar heen zodat er een soort dak ontstond. Verder was er niets.

Dave slenterde langs het pad naar de gebogen boom. Hij had een sigaret in zijn hand en nam een trek. Hij blies langzaam weer uit en maakte een kringeltje van rook. Daar had hij lang op geoefend, maar het lukte nu wel. Hij was op pad naar de "verboden boom" waar hij eigelijk best vaak kwam. Van kleins af aan was hij gewaarschuwd dat hij daar niet heen mocht gaan, maar er was eigenlijk nooit iets gebeurd, dus hij ging er altijd zorgenloos naartoe. Hij keek op en zag dat Puck daar tegen de boom aan stond geleund. Hij zuchtte en nonchalant liep hij naar hem toe. 'Hey kleintje.' zei hij en hij grijnsde.

Puck knikte naar hem maar zei niets terug. De nieuwe Puck reageerde niet op 'kleintje' Nee, niet meer. Zelfs niet bij Jayden. Of beter: al helemaal niet bij Jayden. 'Oei, is Dave ook een beetje stout en luistert hij niet naar zijn mama?' Zei Puck daarna lachend en hij knikte naar de boom. Beter als hij Dave vriendschappelijk behandelde, dat was ook beter voor zichzelf.

'Ach.' zei hij en hij haalde zijn schouders op. 'Hey, wat zag ik nou, heb jij wat met Sofía? Eerlijk, dat had ik echt nooit van jou verwacht.' Hij gooide zijn peuk op de grond en draaide hem met zijn voet uit. Hij blies zijn laatste rook uit en zuchtte.

Puck was blij dat Dave de sigaret weggooide. Hij had een hekel aan de rook en de stank, maar dat zei hij niet. Hij grijnsde. 'Hoezo niet.' Vroeg hij stoer. 'Is ze te lekker? Oeeehh is meneertje jaloers?' Zei hij plagend maar op een vriendschappelijke toon.

'Jezus, doe normaal man. Jaloers op jou? Laat me niet lachen.' Hij grinnikte en sloeg vervolgens toch maar een arm om hem heen en schudde hem een beetje door elkaar. 'He, kleintje?' grapte hij.

Puck moest er nu ook om lachen. 'Tsja, jij zou het ook wel willen he, geef maar toe, geef maar toe.' Zei hij lachend. Hij was klein, misschien moest hij ooit de bijnaam maar gaan accepteren. Hopelijk groeide hij nog een paar centimeter. Hij beukte zijn hoofd tegen Dave zijn borstkas, zoals een jonger broertje bij zijn grotere broer zou doen. Niet dat Puck dat zo bedoelde, maar hij was nou eenmaal een stuk kleiner.

Lachend stoeide hij met Puck en drukte hem op de grond. 'Wat ze je? Wat moet ik toegven? Ik denk toch echt wel dat ik met iedereen zou kunnen krijgen als ik dat zou willen, maak je daar maar niet druk om.' Hij lachte en voelde zich trots. Niemand kon van hem winnen als het om stoeien ging.

Puck moest lachen en probeerde weg te komen. Dit had een heel andere sfeer dan wanneer Evan erbij was. Misschien viel Dave toch wel mee. 'Nou, ik geloof het pas als ik een meisje zie!' Zei hij plagend.

'Oke, nou wacht maar af, kereltje. Heb geduld en je krijgt haar misschien te zien.' zei hij overdreven aardig. Hij liet Puck los en ging weer staan. Hij schudde de aarde van zijn broek en grinnikte. 'Maar, vertel, hoe heb je haar aan de haak geslagen? Hoe, dude, hoe?' Het was hem nog steeds een raadsel.

Hij grijnsde. Bij Evan en Dave horen wilde hij niet, dat ging hem ook niet lukken, maar het was zeker goed voor zijn imago. 'Kom erachter van welke bloemen ze houd...' Zei hij geheimzinnig.

'Nou, oke, ik zal het onthouden.' Zei hij. Hij vond het eigenlijk niet leuk om advies te moeten vragen, maar als het zo'n goed effect zou hebben, zou hij het wel proberen.

Hij grijnsde en voelde zich bijna beter dan Dave. Hij zakte tegen de boom aan en ging op de grond zitten. Met een stokje schraapte hij was boomschors van de boom. Er kwam een gelige vloeistof uit en Puck ging een stukje verder zitten. 'Gatver.' Zei hij en hij gooide het takje weg tegen de plek waar het uit kwam. Het takje verschrompelde tot een hoopje as.

Verschrikt stapte Dave opzij. 'Dude, wat doe jij nou weer? Wat is er met dat stokje gebeurd?!' Het zag er zo ongeloofwaardig uit dat het stokje ineens verschrompelde tot as. Wat zou er aan de hand zijn met die vloeistof? Was er dan toch iets waarvoor zijn ouders hem terecht hadden gewaarschuwd?

Puck keek ontzet naar de boom. Hij keek naar zijn handen. Geen schade. 'Ik.. ik weet het niet.' Stamelde hij. 'Ik gooide het daarheen...' Hij stond snel op en ging een meter van de boom af staan. De verhalen van vroeger.. ze flitsten door zijn hoofd. Dit was verboden terrein... hij keek een beetje zenuwachtig naar de boom en toen naar Dave

Dit voelde niet goed. Hoe onbevreesd hij ook was, hier was hij vroeger altijd al bang mee gemaakt. Puck keek hem aan en alsof het een bevesteging was, begon hij te rennen van de boom vandaan. Weg van het gele sap en weg van het verkoolde takje. Een stukje verder op het pad bleef hij stil staan.

Puck keek verbaasd naar Dave. Hij had niet verwacht dat die ook bang zou zijn, maar daardoor was het niet raar om ook weg te rennen, wat hij het liefste wilde. Angst, daar had hij de afgelopen tijd gedwongen geen last van gehad. Hij kwam hijgend bij Dave aan en bekeek de boom van een afstand. Niets bijzonders eigenlijk.

Hij schaamde zich een beetje dat hij zomaar was weggerend, het zag er nu nogsteeds uit als een normale boom. Maar toch was het een seintje dat hij kreeg vanuit zijn gevoel. Dit zou niet goed zijn. 'Gast, dit voelt niet goed, hoor.' zei hij tegen Puck.

Puck knikte. 'Dit ís niet goed. Wat zou er gebeuren als je dat gif op jezelf krijgt.' Hij schudde zijn hoofd. 'Reken maar dat ik daar nooit meer kom.' Hij dacht aan het verhaal. De boom zou gaan lekken,.... gatverdamme. Dat was levensgevaarlijk ja.

'Geen idee, maar ik heb geen behoefte om het uit te proberen.' zei hij met nog steeds een beetje angst in zijn stem. 'Zullen we teruggaan? En, moeten we dit vertellen aan de rest?' Hij wist niet zo goed wat hij hier mee aan moest. Als ze het zouden vertellen, zou iedereen weten dat ze op een verboden plek waren geweest, en dat hij was weggerend. Dat zou zijn imago niet veel goeds doen... Maar als ze niets zeiden, zou een andere enano misschien per ongeluk het sap op zich krijgen, en dat zou hij niet eerlijk vinden. De echte keus kon hij niet maken, dus liet hij de vraag bij Puck hangen.

Puck keek Dave fronsend aan. De bad boy leek helemaal uit hem zijn verdwenen. 'He, waar zit jij met je gedachten mietje?' Zei hij lachend. Zelf zou hij het niet vertellen. Dat was niet nodig, iedereen die hij kende zorgde ervoor dat hij uit de boom in de buurt bleef. En hij moest aan zijn imago blijven denken.

Puck had gelijk, waarom was hij ineens zo bang? Hij botste tegen Puck aan. 'Misschien zit ik wel met mijn gedachten bij hoe ik mijn mooie meisje ga versieren.' Als bewijs dat hij niet meer bang was, ging hij tegen de boom aan zitten en stak nog een sigaret op. Eerlijk gezegd dacht hij ook aan Jayden, maar hij hoefde nog niets over haar te vertellen tegen Puck. Als bleek dat zij hem ook leuk vond, zou hij haar meenemen naar hem. Wat zou hij raar opkijken! Grijnzend inhaleerde hij de rook en snoof het er via zijn neus weer uit.

Puck hoestte van de rook en trok een grimas. Hij bedacht dat hij eigenlijk helemaal niet bij deze gozer hoorde. Natuurlijk zat die achter de chickkies aan. Puck glimlachte. Hij was al de gelukkigste jongen, hij had Sofia. 'Ik eh, ga er vandoor.' Zei hij en hij stopte zijn handen dieper weg in zijn zakken. Hij had echt de behoefte naar Sofia te gaan, haar warmte te voelen.

Dave haalde zijn schouders op. Onerschillig knikte hij "ja". Waarschijnlijk was Puck stiekem ook geschrokken, en vluchtte hij.