De trap

'Hmm' bromde hij. Hij vond er zelf niks aan. 'Ja sure, kom maar' zei hij rustig en hij liep naar de trap. Taylor zou het wel redden met die tas, die was niet super zwaar en als hij er nu iets van zou zeggen dan zou ze boos worden en zeggen dat ze het wel kon en dergelijke. 'Dus Luke, waar kom je vandaan?' Vroeg Armand geïnteresseerd.

Talylor zwiepte de rugtas over haar schouder en ze voelde dat ze meteen uit balans raakte. Snel bewaard ze haar evenwicht en liep achter de jongens de trap op.

'Ik kom uit Dublin, Ierland. Daar woont het grootste gedeelte van mijn familie ook nog. En jij? Spreek je je familie nog vaak?' Vroeg hij. 'Hij draaide zich om naar Taylor. 'Lukt het? Missen jullie je ouders nooit nu je hier zit? Of wonen jullie al lang op jezelf?'

Armand grijnsde 'Hmm ik dacht al dat je daar ongeveer vandaan kwam, wegens je accent' zei hij rustig. 'Ik kom van Liverpool en o nee, ik hoef mijn ouders nooit meer te zien' zei hij terwijl hij doorloep. Hij keek niet naar de twee achter zich. 'Ik was samen met mila de eerste bewonende' antwoorde hij ook.

'Ja het gaat.' zei ze. 'Ik kom uit Malibu, maar ik woon hier ook pas een paar maanden hoor.' antwoordde ze. Ze lachtte. 'Je hebt inderdaad een raar accent, maar het klinkt wel grappig hoor.'

Toen ze bij de toekomstige kamer van Luke aangekomen waren, deed ze de deur open en gooide de tas op het bed. Dit was vroeger de kamer van Evita en hoewel ze al een paar dingetjes in dozen hadden weggezet, leek het nog steeds op een meidenkamer. 'Je moet alleen nog wel een beetje verbouwen.' zei ze lachend.

Hij zag het ook en lachte mee. 'Ik verwacht wel hulp hoor.' Zei hij. 'En waarom niet? Ach jongen, zijn je ouders soms gemeen tegen je?' Hij trok een pruillipje naar Armand toe.

'Komt goed man' zei hij tegen Luke. Hij zou wel meehelpen als het nodig was. 'Tjaa.. zo kun je het wel omschrijven ja' zei hij lachend. Hoewel zijn lach nep was en zijn enthousiasme ook, lukte het hem aardig goed om vrolijk mee te doen. 'Nou verbouwen toegestaan vanaf 8 uur 's ochtends tot 10 uur 's avonds, anders kunnen we niet meer pitten hier' zei hij met een grijns. Hij mocht die Luke wel, dacht hij, het was nog een beetje uitproberen en afwachten.